Halverwege...

Wat betreft tijd ben ik halverwege de reis. Maar wat betreft ervaringen nog niet.

Hoewel ik vreemd genoeg merk dat ik het gewoon begin te vinden om op school ontvangen te worden door koortjes van kinderen en ouders, die in lokale klederdracht en met wierook, paardenmelk en vette koekjes me verwelkomen.

Ben nu in Tuora-Kuel en heb daar vanmorgen rekenen gegeven aan drie groepen. Buiten was het -45, binnen was het verschrikkelijk warm. Om de 15 minuten eventjes de ramen open doen, en de warmte vliegt de dampkring in.

Over een half uurtje vertrek ik voor lange rit naar Oymyakon. Waar ik slaap? Geen idee, ik laat het wel op me afkomen. Tot nu toe heeft Natalia het vanuit haar kantoor allemaal prima geregeld. Jammer dat ik jullie (nog) niet kan laten genieten van de tientallen videos die ik tot nu toe maakte. Maar de PC waarachter ik nu werk....heeft al moeite om deze site te openen. Laat staan het uploaden van honderden Mb's. 

Ik ren nog steeds van de ene plek naar de andere. Ik ben het estafette stokje, en de atleten rusten niet. Ik dus ook niet.

Hier gaat het prima. Ben blij met m'n schoenen en warme broek.

t' beste vanuit de diepvries van d'aarde.