Een aangename causerie...
26 februari 2018 - Jakoetsk, Rusland
In een ***** sterren restaurant gegeten. Een verse vis. Behave in mootjes gehakt, was het dier nog in oorspronkelijke, smakelijke staat en zwom het tot enkele dagen geleden vrolijk onder het ijs van de Lena. Fijn wel dat er een sausje naast stond.
Geprobeerd uit te leggen dat in NL er sprake is van vorst, matige vorst, strenge vorst en zeer strenge vorst. Steeds in stappen van 5 graden C. Hier zijn ze binnenkort blij dat de maximum temperatuur door de magische grens van -20C heen schiet.
Auto's blijven 's nachts doorronken. Sleutel om de auto te starten is een andere om de deur te openen.
In de NL-cao van bouwvakkers staat iets over vorstverlet. Met alle respect voor de duizenden Nederlanders die huizen bouwen. Hier gaat de bouw dicht bij -42 C. Anders gewoon niet l*llen, maar poetsen. Paar goede wanten, bak cement, stapel stenen, en huppaa, weer een torenflat.
Wat in NL een 'probeem' is, is het Groninger gas en de trillende panden. Hier vrezen ze op langere termijn voor gelijkdelijke smelting van de permafrost. Deze stad, de straten, het hotel waar ik nu in zit, alles is gebouw op permafrost. Enne, als dat smelt....eerst beetje scheef (verkeersbord voor m'n hotel)....en uiteindelijk....blub....blub...blub... in een sjompig moeras.
Maar was Nederland eigenlijk ook niet gewoon een sjompig moeras??? En we hebben de zaak toch redelijk droog gekregen.....
Volg€ns mij zi€ ik l€uke ding€n.......(psst niet doorvertellen....)
Bij jullie is het gewoon overdag, Ik ga kijken hoe de bar beneden is.
Gisteren reed ik in de nacht terug van repetitie Fanfare.
In de staart van Radio 1 “ het oog op morgen” een telefonisch interview met een nederlander op de koudste plek in Europa, Jakoetsk in Siberië.
Meester Ton van den Hout.
Wat hij daar deed?
Hij had een mooie jas gekocht, eentje van G star, een hele dikke met vacht en zo meer en bontkraag.
Toen dacht hij.....wat moet ik er mee uithalen, hier is het weer eigenlijk veel te mild voor zoon jas...
Hij zocht op Google en besloot naar een ijskoude plek te gaan, Jakoetsk of all places.
Zijn klas steunt hem volop een geeft hem vreemde opdrachten zols bellen blazen bij min 33 graden ( worden glazen ijsballetjes zegt Ton) en hij ging vandaag proberen te wildplassen en dat ook filmen voor de klas die daar erg nieuwsgierig naar was.
Tot slot een voorbeeld van de opgewekte humor van meester Ton...
Op de vraag van presentator of je daar ook schaatsen kon net zols in Nederland iedereen deze week gaat doen, antwoordde hij: “ Het ijs houdt wel al”...
(....het was op de rivier de Lena meer dan 3 meter dik..).
Maar nee, schaatsen dat kon daar niet, het smelt niet onder het schaatsblad, ook al weer een mooie natuurkunde waarneming voor de enthousiaste leerlingen...
Ik wordt buitengewoon blij van mensen als meester Ton!